„Wicca jest zarówno światopoglądem jak i sposobem na życie, obecna jest w postrzeganiu świata oraz z nim interakcji. Wicca to system magii, mistycyzmu oraz duchowości oparty na doświadczaniu i pracy z boskością zarówno męską jak i żeńską, przy jednoczesnym podkreśleniu rozwoju poprzez utrzymywanie stanu balansu (równowagi) i dyscypliny. Ten stan równowagi, czy to światło – ciemność, pierwiastek żeński – męski, pasywność – aktywność, przeciwstawia sobie wzajemnie dynamicznie działające siły tworząc dzięki temu harmonię i umożliwiając jednostce jej indywidualny rozwój poprzez zrozumienie związków z samym sobą oraz otaczającym ją światem”
Circle of Fire, Sorita D’Este & David Rankine, 2005/2008
Wicca jest prawdopodobnie jednym z terminów używanych w nowoczesnym spirytualizmie, wokół którego narosło najwięcej nieporozumień. Niezrozumienie i mylne przekonania co do istoty wicca występujące w szeroko pojętym społeczeństwie to tylko jedna strona medalu, termin wicca jest często niezrozumiały również w samej społeczności pogańskiej i potocznie przypisywany ogromnej różnorodności praktyk i tradycji, które często mało już mają wspólnego z praktykami i wierzeniami z których ponoć same wyrosły. Częściowo może być to spowodowane faktem, iż znane i opublikowane rytuały i nauki z tradycji garderiańskiej i aleksandryjskiej często bywały używane jako inspiracja do rytuałów i praktyk bardzo różnych wierzeń, a następnie sprowadzone do poziomu, w którym niewiele już miały wspólnego z oryginałem. To często prowadzi do chaosu, bardzo emocjonalnych dyskusji i ogólnego nieporozumienia istoty tematu.
Wicca, choć posiada wiele wspólnych elementów z pogaństwem, druidyzmem i czarostwem pogańskim, jest religią samą w sobie. Wicca, która czasem nazywana jest przez swoich wyznawców „Wica”, „Rzemiosło” (z ang. The Craft) lub też „Stara Religia”, jest religią misteryjną, w której inicjacja odgrywa znaczącą rolę. Każdego roku powstają dziesiątki nowych „tradycji” Wicca, a większość z nich powstaje jako odłamy wicca garderiańskiej lub aleksandryjskiej, a niektóre tworzone są na podstawie samych tylko publicznie dostępnych materiałów na temat tych dwóch tradycji.
Wicca garderiańska.
Jest to tradycja wicca, która została upubliczniona przez Geralda Gardnera w latach 50-tych ubiegłego stulecia po uchyleniu w Wielkiej Brytanii przepisów zabraniających uprawiania czarów oraz wszelkiej działalności mediumicznej (ang. Witchcraft & Fraudulent Mediums Act).Wiccaninem tradycji garderiańskiej można zostać po inicjacji w kowen, którego linia sięga Geralda Gardnera lub którejkolwiek z jego arcykapłanek, m.in. Doreen Valiente, Patricii Crowther, Lois Borne.
Więcej informacji nt. Wicca garderiańskiej:
Książki Geralda Gardnera (Współczesne czarownictwo (Okultura, 2010), High Magic’s Aid),
Patricia Crowther Lid of the Cauldron,
Lois Borne A Witch is Born,
Doreen Valiente Przyszłość czarostwa (Bibliotheca Alexandrina 2018); The ABC of Witchcraft; Natural Magic,
Prof Ronald Hutton Triumph of the Moon,
Wicca aleksandryjska
Kolejna tradycja wicca wyrosła w latach 60-tych ubiegłego wieku, tym razem pod przewodnictwem Alexa i Maxine Sanders. Aleksandrianie, jak ich nazwano, skierowali się bardziej ku magii praktycznej. Alex Sanders, który przyjął z rąk swej babki inicjację w walijską tradycję Rzemiosła, pozostawił po sobie nauki będące kombinacją praktyki garderiańskiej, magii ceremonialnej i kabały. Wicca aleksandryjska jest tradycją misteryjną, której kapłanem można zostać wyłącznie poprzez inicjację w kowen, którego linia wywodzi się od Alexa lub Maxine Sanders.
Więcej informacji o wicca aleksandryjskiej można odnaleźć w następujących pozycjach literackich:
June John’s King of the Witches
Janet & Stewart Farrar The Witches Bible
Maxine Sanders Firechild
Maxine Sanders Maxine – Witch Queen
Prof. Ronald Hutton’s Triumph of the Moon
lub w sieci: http://www.maxinesanders.co.uk/
Podstawowe fakty na temat wicca:
BTW
Termin BTW, z którym często można się spotkać, oznacza Brytyjską Wicca Tradycyjną (z ang. British Traditional Wicca) i używany jest w celu wyraźnego odróżnienia wicca garderiańskiej i aleksandryjskiej od wszelkiego rodzaju nowszych tradycji powstałych po 1970 r. głównie w USA, a mało już mających wspólnego z wicca brytyjską.
Etyka
Trzon filozofii wicca zawarty jest w Radzie Wiccan, zaś zdanie „rób co chcesz, kiedy nie krzywdzisz nikogo” (z ang. 'An It harm None – Do As ye Will’) stanowi swego rodzaju klucz do zrozumienia etyki wiccanina i podkreśla, że każda osoba praktykująca wicca zawsze ponosi osobistą odpowiedzialność i konsekwencje za wszelkie swoje poczynania.
Cztery Elementy
Cztery elementy – Powietrze, Ogień, Woda i Ziemia – stanowią bardzo istotną rolę w ceremoniach magicznych. Przywoływane są w czterech punktach kardynalnych kręgu, aby przynieść błogosławieństwo i ochronę dla kręgu oraz uczestników rytuału, poprzez swoją wyjątkową i unikalną dla każdego elementu energię.
Koło Roku
Wiccanie świętują zmiany pór roku poprzez koło roku lub „sabaty czarownic”. Tych może być osiem lub cztery, zależy od preferencji danego kowenu.
Bogini i Rogaty Bóg
Wiccanie oddają cześć bóstwom, zarówno męskiemu jak i żeńskiemu, często nazywanym ogólnie jako Bóg i Bogini. Księżyc często uważany jest za najważniejszy boski element i jako taki utożsamiany z Boginiami przywoływanymi podczas wiccanskich rytuałów (np. Aradia, Diana, Artemis, Hekate, Ceridwen). Bóg utożsamiany jest z siłami lasu lub energią słońca, a przywoływany często pod postacią Cernunnosa (Rogatego Boga), Gwyn Ap Nudd, Pana, Apollo, Lugh.
Inicjacja i Rytuały Przejścia
Wiccanie celebrują cały szereg rozmaitych „rytuałów przejścia”, z których rytuał inicjacji (pierwszego stopnia) zajmuje jedno z naczelnych miejsc, jako że wówczas to nowo inicjowany wiccanin „odradza się” jako członek tradycji i zostaje przyjęty do kowenu w ten sam sposób, w jaki pozostali jego członkowie zostali inicjowani już wcześniej. Wiccanie tradycyjnie pracują „skyclad”, czyli nago, choć niektórzy preferują pracę odziani w pelerynę.
Starożytni i Duchy Przodków
Starożytni lub Duchy miejsca, są często przyzywani podczas wiccańskich ceremonii, szczególnie podczas pracy w terenie na łonie przyrody. Przodkowie, którzy mogą być przodkami duchowymi lub faktycznymi fizycznymi członkami rodziny, również są czasem przywoływani w celu uzyskania od nich błogosławieństwa, pomocy i przewodnictwa.
Przestrzeń rytualna
Wiccańskie rytuały odbywają się w specjalnie przygotowanej przestrzeni – magicznym kręgu. Krąg zazwyczaj zakreślony i poświęcony zostaje przez arcykapłankę, choć sam sposób kreślenia kręgu może się znacznie różnić pomiędzy tradycjami.
Historia
Wiele przeprowadzono dysput i wywiedziono teorii na temat dokładnego pochodzenia wicca, jednakże jakiekolwiek nie byłoby jej prawdziwe korzenie to pewnym jest, iż od czasów Geralda Gardnera (który sam inicjowany został w kowen wiccański w New Forest w latach 30-tych XX w.) wicca ewoluowała i rozwijała się po czym przekształciła się w żywy i nowoczesny system magiczny – prosty, efektywny i potężny. Wicca aktualnie praktykowana jest przez bardzo wiele osób na całym świecie, w kowenach i poza nimi, przez osoby zarówno po jak i przed inicjacją.
Nazewnictwo
Istotne jest to, że jeśli używasz jakiegoś terminu do określenia siebie powinieneś być w pełni świadomy jego znaczenia – musisz upewnić się, że wicca jest tym co naprawdę robisz i praktykujesz, oraz że podzielasz duchowe wierzenia powiązane z daną tradycją. Wiccaninem jesteś tylko pod warunkiem, że to co praktykujesz to wicca i pomimo, że brzmi to bardzo prosto, takie nie jest dopóki nie będziesz mieć na tyle szczęścia by znaleźć dobrego (i szanowanego) nauczyciela oraz kowen, który wyszkoli cię i inicjuje w tradycję.
Nie jest możliwym nauczenie się pewnych aspektów tradycji na własną rękę przy pomocy książek, bądź przez kursy czy warsztaty. Ostatecznie bez pełnego udziału w rytuałach nie jest także możliwe doświadczenie tych samych przeżyć, a przez to zdobycie doświadczeń przez które wiedza i zrozumienie są przekazywane w niektórych ważnych rytuałach tej tradycji (jako że te zazwyczaj przygotowane są dla grupy ludzi, którzy zostali specjalnie przygotowani do ról które odgrywają). Jeśli nie możesz z powodu pracy, rodziny lub innych zobowiązań pracować w kowenie, a chcesz odkrywać tradycję samodzielnie, jest to oczywiście możliwe, ale na późniejszym etapie możesz zechcieć rozważyć możliwość inicjacji dla głębszego zrozumienia tradycji.
Poszukiwanie kowenu
Znalezienie odpowiedniego kowenu nie jest rzeczą prostą i często pada pytanie o to, gdzie można znaleźć dobry i lokalny kowen! W dzisiejszych czasach koweny zlokalizowane są na terenach całej Wielkiej Brytanii, wielu krajów Europy i obu Ameryk, jednak grupy te są całkowicie autonomiczne i podejmują niezależne decyzje, zatem „poszukiwanie” kowenu może być dopiero pierwszym krokiem do członkostwa i inicjacji. Może się zdarzyć, że będziesz zmuszony do odbywania dalekich wielogodzinnych podróży aby regularnie uczestniczyć w spotkaniach kowenu, który zaproponuje ci członkostwo i jednocześnie zapewni odpowiednie i „przyjemne” warunki do pracy. W Wielkiej Brytanii lista spotkań grup pogańskich, warsztatów i festiwali zamieszczana i aktualizowana jest na portalu www.witchvox.com.
Pamiętaj, że będąc na etapie „wyboru” kowenu masz pełne prawo zadawać pytania nauczycielowi lub grupie, z którą przyjdzie ci pracować. Oni z kolei powinni udzielić ci odpowiedzi na większość pytań, choć oczywiście nie na wszystkie, jako że niektóre z tematów objęte są przysięgą milczenia. Przysięga ta jednak nigdy nie powinna być wymówka do nie udzielenia żadnych odpowiedzi, jeśli zatem planujesz spotykać się z danymi ludźmi pamiętaj o odrobieniu własnej „pracy domowej” tak, abyś był w stanie zadawać inteligentne pytania. Dobrzy nauczyciele i grupy zawsze docenią twój wysiłek, który zostanie zaliczony na twoją korzyść gdy przyjdzie im podejmować decyzję o twoim członkostwie w grupie, a dodatkową korzyścią z takiego podejścia do sprawy będzie fakt, iż będziesz w stanie dobrze poznać grupę i nauczycieli i upewnić się w przekonaniu, że ich wierzenia, praktyki, etyka i wiedza ci odpowiadają.
Środki ostrożności
Twój wewnętrzny dzwonek alarmowy powinien zadzwonić, gdy okazuje się że wszystko, czym zajmuje się grupa objęte jest tajemnicą, a jedyną podawaną ci informacją jest to, jak stare są ich tradycje czy praktyki magiczne! Rzetelny nauczyciel wicca powinien być w stanie udzielić ci informacji na większość pytań, o ile są one rozsądnej natury. Jeśli nie jesteś całkowicie przekonany co do rzetelności grupy bądź nauczycieli, popytaj o nich w jakiejś większej i uznanej organizacji pogańskiej, która powinna być w stanie potwierdzić kompetencje danej grupy czy nauczycieli. Pomocna może też być opinia innych osób o ustalonej renomie w świecie pogańskim, którzy mogą zaświadczyć o uczciwości i rzetelności grupy. Dobrym też pomysłem może być uczestnictwo w konferencjach lub lokalnych spotkaniach pogan, na których może znaleźć się ktoś, kto zna dane osoby i jest w stanie udzielić ci informacji. Pamiętaj też, że choć nawet jedna opinia jest dobra, to mimo wszystko lepiej jest zapytać się dyskretnie kilku osób. W swoim rekonesansie rozważ jednak fakt, że niezbyt pozytywnie może zostać odebrany fakt rozgłaszania twojego zamiaru wstąpienia do kowenu, jako że koweny wysoko cenią sobie dyskrecję odnośnie swoich poczynań.
Po dokonaniu rekonesansu rozważ uważnie wszelkie za i przeciw lecz pamiętaj jednak, że decyzja w ostatecznym rozrachunku i tak należy do ciebie! Może się bowiem zdarzyć, że usłyszysz negatywne plotki na temat kowenu od osób, które np. zostały z niego wcześniej wykluczone z uwagi na swoje zachowanie. Jeśli podejmiesz decyzję o spotkaniu z nauczycielem lub grupą na podstawie informacji z Internetu lub innego rodzaju reklam czy ogłoszeń, bezpieczeństwo powinno leżeć w centrum twojego postępowania tak, jakbyś wybierał się na „randkę w ciemno” z nieznajomą osobą!
Czym wicca NIE jest.
Wiele przez ostatnie lata na świecie się zmieniło i choć ludzie są dziś znacznie lepiej poinformowani o różnych religiach i praktykach, są też bardziej otwarci niż kiedyś, to wciąż wiele w społeczeństwie funkcjonuje nieporozumień odnośnie wicca. Pewne elementy odnośnie tej religii powinny być zaakcentowane na samym początku.
- Wicca nie jest tożsama z czarownictwem(z ang. Witchcraft). Czarownictwo nie jest religią, nie jest też powiązane z jedną tylko tradycją. Teoretycznie rzecz ujmując możliwym jest praktykowanie czarostwa przez osoby wyznające którąkolwiek ze światowych religii i to praktykowanie bez udziału w żadnej religijnej organizacji. Z drugiej zaś strony nie można być wicca-muzułmaninem, wicca-chrześcijaninem czy też wicca-satanistą (aczkolwiek można być czarownicą będąc jednocześnie członkiem dowolnej religii).
- Wicca to nie moda. Choć w ostatnich latach została ona mocno spopularyzowana przez niektóre produkcje hollywoodzkie, wicca jest w rzeczywistości poważną duchową i magiczną ścieżką wymagającą wielu poświęceń, cierpliwości, ciężkiej pracy, studiów i praktyki. Samo noszenie spiczastego kapelusza, długiej aksamitnej czarnej sukni lub ubioru w stylu średniowiecznym nie uczyni cię wiccaninem. Raczej spodziewaj się, iż szybko staniesz się obiektem niewybrednych żartów i drwin.
- Wicca nie jest samą tylko kombinacją czarostwa, pogaństwa i magii; nie jest również ścieżką na której czynić ci wolno tylko to, co w duchu uznajesz za słuszne. Wicca stanowi dość szczegółowo określoną kombinację rytuałów, wierzeń i praktyk magicznych, które mogą zostać w pewnym stopniu zaadoptowane przez indywidualny kowen lub jednostkę, jednakże po uprzednim opanowaniu podstaw!
- Wicca to nie zabawa. Jeśli tego właśnie poszukujesz, to kup sobie jedną z tych (jak to określił jeden z moich przyjaciół) „oprawionych w wykładzinę książek z zaklęciami” i wydaj fortunę w sklepie magicznym na wszelkie przedmioty, którymi zaimponujesz (i wystraszysz) swoim znajomym i rodzinie, a najlepiej aby wszystkie ozdobione były wielkimi pentagramami. Jestem przekonana, że sklep taki zachwycony będzie twoim oddaniem, zatem naprawdę zaczniesz czynić dobro! (Tylko proszę nie nazywaj tego wicca, znajdź jakieś „większe” słowo na to, co robisz i najlepiej nazwij się Wielką Panią lub Ciemnym Panem i okraś to całą masą innych „magicznych” przymiotników).
Jeśli chcesz podążać ścieżką wicca, to na początek chciałabym zaproponować ci następujące książki, które pozwolą zapoznać ci się z historią tradycji wicca oraz poszerzą twoją wiedzę na tematy symbolizmu, wierzeń i praktyk:
Triumph of the Moon Prof. Ronald Hutton
Circle of Fire Sorita D’Este & David Rankine
Wicca Magickal Beginnings by Sorita d’Este & David Rankine
A Witches Bible Janet & Stewart Farrar
Wiccan Roots Philip Heselton
Gerald Gardner & the Cauldron of Inspiration by Philip Heselton
Fire Child Maxine Sanders
Wicca Vivianne Crowley
High Priestess Patricia Crowther
