W wicca istnieje wiele sposobów praktykowania magii, niektóre zrytualizowane i skomplikowane, inne bardzo proste. Prawdopodobnie jednym z najpopularniejszych we współczesnym Rzemiośle jest magia sznurów, nie tylko ponieważ jest to potężna metoda pracy w kowenie, ale także dlatego, że może być łatwo wykorzystywana na potrzeby samotnego adepta.
Sznur jako magiczne narzędzie posiada swój własny charakter i symbolikę. Szczególnie nadaje się do czarów, które zawierają związanie i/lub uziemienie i same w sobie generują energię. Są one szczególnie przydatne do zaklęć, w których inne formy magii mogą być nieodpowiednie jak np. czary odpędzające. W związaniu inicjowanego podczas inicjacji na pierwszy stopień sznury reprezentują ograniczenia łona, w trakcie gdy następuje symboliczne narodzenie kandydata, dodatkowo opaska na oczy reprezentuje ciemność w jego wnętrzu. W rzeczy samej bardzo potężna symbolika!
W moim macierzystym kowenie główna metoda pracy ze sznurami wyglądała tak, że po tym jak moc została wzniesiona i każdy padł na ziemię by ją powitać i oddać cześć, siadaliśmy jak najdalej na obwodzie kręgu, kobiety i mężczyźni na przemian. Każdy z obecnych braci lub sióstr mógł wtedy zgłosić petycję. Kontynuowano to, z inwokacją powtarzaną w kółko, coraz szybciej, dopóki Arcykapłanka nie zadecydowała, że zgromadzono wystarczająco mocy i wtedy wszyscy puszczaliśmy końce sznurów, które trzymaliśmy. Sznury upadały na środek kręgu a kowen koncentrował się na wysłaniu mocy na plan astralny i do Wszechświata. Sznury następnie przenoszono na ołtarz z nienaruszonymi węzłami; te były rozwiązywane dopiero na krótko przed następną pracą w kręgu.
Zaletą tego rodzaju magii sznurów jest to, że daje się ona łatwo zaadaptować do użycia przez samotnego praktykanta. W ten sposób, że trzyma on po jednym końcu sznura w każdej dłoni i sam zawiązuje supły, ale metoda jest w zasadzie ta sama. Węzły zawiązuje się nie tylko jako pomoc w koncentracji, ale by reprezentowały nagromadzoną moc zebraną i przyzwaną przez maga.
Inną główną metodą używania magii sznurów jest tak zwana Drabina Czarownic, o której więcej napiszę w dalszej części.
Kolejny wariant pracy ze sznurami w kontekście kowenu był taki, że podczas gdy kowen pracuje, Arcykapłanka może leżeć pod kołem sznurów ze swoim athame, wokół którego owinięto środki sznurów co działało jak pewnego rodzaju piorunochron. Następnie wola Arcykapłanki, wzmacniana wysiłkiem reszty grupy kierowała wznieconą moc. Jednakże ten styl pracy powinien być podejmowany tylko przez doświadczony kowen, ponieważ mogą wystąpić skutki uboczne; istotnie bóle głowy, nudności, zawroty głowy i skrajne zmęczenie wszystkie one zostały zgłoszone, prawdopodobnie w wyniku nieodpowiedniego skierowania energii lub w wyniku psychicznego przeciążenia ciała mentalnego, psychicznego oraz eterycznego. Wyraźnie widać, że potrzeba bardzo doświadczonej Arcykapłanki oraz wprawnego kowenu pracującego w kompletnym psychicznym zgraniu i doskonałej harmonii. Należy dołożyć wszelkich starań, aby upewnić się, że moc została odpowiednio ukierunkowana i żadne „resztki” niejako nie pozostały.
Sznury mogą być także używane do celebracji Sabatów, gdzie kowen ponownie może zebrać się wokół obwodu kręgu; na przemian kobiety i mężczyźni; z czarownicą przeciwnej płci trzymającą każdy koniec sznura. Szprychy utworzone ze sznurów reprezentują tutaj Koło Roku. Jeśli kowen wykonuje następnie rytuał lub spiralny taniec symbolika jest dodatkowo wzmacniana. Uważam, że ta forma sympatycznej magii sznurów jest szczególnie skuteczna podczas festiwali solarnych tj. równonocy i przesileń. Widziałem nawet sznury puszczone na zakończenie gromadzenia mocy tak, by wpadły do płonącego kotła na ognisku. Było to w Yule, a poświęcone sznury oczywiście reprezentowały śmierć słońca w tej porze roku. Następnie wytwarzano nowy zestaw sznurów by reprezentować jego jednoczesne odrodzenie podczas pozostałej części uroczystości.
Wracając do samotnie praktykujących. Istnieje bardzo stara metoda pracy ze sznurami znana jako „Drabina Czarownic” (wspomniana już wcześniej). Tradycyjną długością sznura, która może być używana przy tej pracy to 18 cali (45,7 cm), jednakże dowolna długość, będąca wielokrotnością liczby trójki, też spełni swoją rolę. Podobnie, może być stosowany dowolny kolor sznura, chociaż tradycyjnie używa się czerwonego, białego lub niebieskiego. Pamiętajmy, że złoty jest dobrym kolorem uniwersalnym.
By zacząć usiądź w ciszy w kontemplacyjnym/medytacyjnym stanie umysłu. Następnie musisz wizualizować bardzo mocno końcowy rezultat tego, co chcesz osiągnąć. (Jeśli o to chodzi to zdolności koncentracji i wizualizacji pierwszej klasy są absolutną koniecznością dla każdego praktykującego Rzemiosło lub każdą inną magiczną dyscyplinę). Następnie weź do ręki sznur i recytuj rym. Korzystnie jest jeśli czarownik sam go napisze, jako że wtedy ma dla niego większą moc i znaczenie.
Typowym przykładem może być coś takiego:
Węzłem pierwszym się zaczyna.
Węzeł drugi: czar się ziszcza.
Węzeł trzeci: tak się stanie.
Węzeł czwarty: ręka mistrza.
Węzeł piąty: magia kwitnie.
Węźle szósty, czar uwiązuj.
Węzłem siódmym wzywam gwiazdy.
Węzeł ósmy: wyrok losu.
Za dziewiątym rzecz jest moja:
Czar zaklęty w sznura zwojach.[1]
Pierwszy węzeł jest zawiązywany na środku sznura, następne dwa są zawiązywane na lewym i prawym końcu, pozostałe węzły wiązane są na przemian po lewej i prawej stronie od centrum. Ta metoda pracy jest zatem bardzo podobna do metody samodzielnego praktykowania magii sznurów, opisanej wcześniej. Główna różnica polega na tym, że używa się więcej węzłów i zawiązuje się je według specjalnego wzoru oraz w tym przypadku kładzie się nacisk na zaklęcie recytowane głośno, przy jednoczesnym zawiązywaniu węzłów.
Po zawiązaniu węzłów mocno koncentruje się na celu do zrealizowania, ponownie wyobrażając sobie moc rozpraszającą się we wszystkich kierunkach wszechświata, naładowaną i gotową przynieść upragniony rezultat.
Gdy zaklęcie drabiny zostanie ukończone, trzeba umieścić sznur w bezpiecznym miejscu albo zwrócić go żywiołom przez spalenie, zakopanie, wrzucenie do bieżącej wody w tym samym kierunku, w którym płynie woda lub porzuceniu go na szczycie wzgórza lub innym wysokim miejscu. Powinno się to zrobić po pełnym cyklu księżyca. Jeśli zaklęcie odniesie sukces przed końcem księżycowego miesiąca, możesz rozwiązać supły wewnątrz kręgu, odmówić modlitwę dziękczynną do bogów oraz przepuść sznur przez żywioły by zneutralizować go i przygotować do ponownego użycia.
Jednakże, jeśli zaklęcie nie przyniesie rezultatu przez dziewięć dni rozwiązuj po jednym węźle dziennie, koncentrując się na swojej spełniającej się intencji. Wierzono, że wiele lat temu żeglarze używali zaklęcia podobnego do Drabiny Czarownic by próbować przywołać wiatry o odpowiedniej sile i kierunku by pomogły w podróży. Magia sznurów może być nawet jedną z najstarszych praktykowanych form magii; wydaje się, że człowiek prehistoryczny mógł używać formy magii sympatycznej do wiązania glinianych modeli zwierząt, co symbolizowało uwięzienie ich w sidłach. Legenda głosi, że pewna forma Drabiny Czarownic była używana przez żony do sprowadzania impotencji na niewiernych mężów. Jedno z pierwszych historycznych świadectw używania magii sznurów pochodzi od Burcharda, biskupa Wormacji w Nadrenii w Niemczech. Zaobserwował on wieśniaków, którzy umieszczali na gałęziach drzew zawiązane liny w celu odwrócenia szkodliwe wpływów z dala od ich bydła.
Jednakże powracając do współczesnego rzemiosła, wiele kowenów posiada kilka zestawów sznurów do praktycznych magicznych zastosowań; niektóre kabalistycznie nastawione grupy posiadają sznury korespondujące z dziesięcioma sefirami Drzewa Życia do użycia w odpowiednich inwokacjach. Co więcej związywanie części ciała za pomocą sznurów w celu ograniczenia przepływu krwi i zmiany świadomości może prowadzić do otwarcia trzeciego oka dla jasnowidzenia oraz nawet projekcji astralnej. Jednak trzeba zachować wielką ostrożność, gdyż gdy wiązania są zbyć ciasne mogą spowodować fizyczne szkody.
Niektóre czarownice noszą sznur wokół pasa podczas spotkań kowenu w kolorze oznaczającym pozycję w Rzemiośle; np. biały dla pierwszego stopnia; czerwony dla drugiego stopnia a niebieski dla trzeciego. Mimo, że istnieją powody, dla każdego koloru przypisanego do określonego stopnia, to nie byłoby odpowiednim przybliżenie ich tutaj.
Magia sznurów może być postrzegana jako prosta a zarazem bardzo skuteczna forma magii, a medytacja nad sznurem w związku z kolorem może w rzeczy samej dostarczyć wielu ciekawych wniosków. Sznur wiąże także materię z duchem, świat materialny z krainą bogów, łączy nie tylko materialne podstawy Rzemiosła, ale także cztery elementy oraz cztery punkty kompasu.
Przypisy:
[1]Zaklęcie pochodzi z książki Przyszłość czarostwa Doreen Valiente, Bibliotheca Alexandrina 2017 (przyp. tłumacza)
Tłumaczenie: Velkan Morningstar
Redakcja: Stella Yilduz
